Porady

Kody serwisowe to takie, które pozwalają nam np. poznać numer IMEI, datę ostatniej naprawy, rodzaj oprogramowania lub rok produkcji telefonu. Dla niektórych ta porada może być zwykłą ciekawostką, ale znajdą się i tacy co będą potrafili te dane wykorzystać nie tylko do popisania się swoimi umiejętnościami hakerskimi w gronie znajomych. Uwaga! Kodów używamy na własną odpowiedzialność.

Na początku zaznaczmy, że we wszystkich telefonach aby sprawdzić numer IMEI wystarczy wpisać *#06#

Nokia kody należy wpisywać jak numer telefonu
*#0000# - pokazuje kolejno: wersję oprogramowania, jego datę wydania i rodzaj kompresji. Alternatywnie można użyć sekwencji *#9999#
*#92702689# - pokazuje numer seryjny, datę produkcji, aktywacji i ostatniej naprawy,
*#7760# - pokazuje kod produkcji
*#2820# - pokazuje informację bluetooth (bluetooth musi być włączony)
*#30# - umożliwia zobaczenie numerów prywatnych
*#73# - resetuje wyniki gier
*#7780# - przywraca ustawienia fabryczne

Motorola kody aktywujemy klawiszem "OK"
*#300# - pokazuje wersję oprogramowania
*#301# - przechodzi do testu klawiatury
*#302# - przechodzi do testu akustycznego
*#303# - ustawia język na angielski
#304*19980722# - włącza tryb serwisowy
*304# - wyłącza tryb serwisowy
*#402# - przechodzi do ustawień wyświetlacza
*#403# - pokazuje informacje o producencie
*3370# - aktywuje lepszą jakość dźwięku
#3370# - dezaktywuje lepszą jakość dźwięku
*#0048# - włącza język polski
*#0000# - przywraca ustawienia fabryczne

Samsung
*#0001# - pokazuje parametry telefonu
*#8888# - pokazuje wersję sprzętu
*#8999*638# - pokazuje informację o sieci.
*#9998*76# - pokazuje numer seryjny
*#9998*228# - pokazuje informacje o baterii
*#9998*288# - pokazuje informacje o baterii. Alternatywnie *#0288#
*#9998*377# - pokazuje informacje o pamięci. Alternatywnie *#0377#
*#9998*523# - przechodzi do ustawień kontrastu monitora. Alternatywnie *#0523#
*#9998*585# - przechodzi do informacji o wbudowanej pamięci
*#9998*782# - pokazuje nastawienia budzika
*#9998*786# - pokazuje datę ostatniego włączenia i wyłączenia telefonu
*#9998*837# - pokazuje informacje o wersji oprogramowania
*#9998*842# - włącza wibrację. Alternatywnie *#0842#
*#9998*947# - resetuje ustawienia
*#9998*5646# - zmienia logo powitalne
*#9999# - pokazuje wersję oprogramowania. Alternatywnie *#9998*9999#

Siemens
*#06# lewy klawisz - pokazuje wersję oprogramowania

Alcatel
*#06# - pokazuje wersję oprogramowania
000000* - monitor sieci
*#0000# - zmienia język na standardowy
*#0048# - zmienia język na polski
###847# - resetuje do ustawień fabrycznych
###765*02# - blokuje telefon na tylko jedną kartę sim

SonyErikson
*#0000# - włącza język angielski
>*<<*<* - pokazuje wersję oprogramowania
<**< - pokazuje informację o simlocku
**04*0000*0000*0000# - pozwala przejść do menu bez karty sim


To tylko wybrane przeze mnie co ciekawsze kody. Tak naprawdę to jest ich dużo więcej i jeśli ktoś takowych potrzebuje to odsyłam do programu KoDDer, w którym raczej na pewno znajdziemy to czego szukamy.

Fotokody, znane również jako kody dwuwymiarowe, kody 2D lub kody QR, choć wyglądają jak dziwaczne czarno-białe mozaiki, to jednak są graficznie zakodowanymi różnego rodzaju informacjami (najczęściej linkami do stron internetowych). Ich zaletą jest to, że zajmują mniej miejsca niż zwykły tekst lub zdjęcie (dzięki czemu mogą być np. umieszczane w gazetach niskim nakładem kosztów), ułatwiają gromadzenie informacji (łatwiej zeskanować kod niż zapisać na kartce, którą możemy później zgubić, potrzebne dane), ponadto przykuwają do siebie większą uwagę niż zwykłe formy reklam i pomagają w selekcji potencjalnych pracowników.

Jak odczytywać fotokody
Do odczytywania fotokodów potrzebujesz telefonu z wbudowanym aparatem (starsze modele z mniej czułymi aparatami mogą dawać błędne wyniki skanowania kodów), a także specjalnego programu. Kiedy masz już to wszystko to teraz wystarczy włączyć zainstalowany program i nakierować obiektyw aparatu na kod (np. ten na zdjęciu). Aparat powinien znajdować się w odległości około 10cm od skanowanego obiektu. Oczywiście, jeśli kod zajmuje całą kartkę A4 to oddalamy go tak, by całość była widoczna na ekranie telefonu. Po chwili uruchomiony program odczyta informację (link) i wyświetli ją na naszym ekranie. Niektóre aplikacje wymagają włączenia przycisku „skanuj” lub „zrób zdjęcie”. Na koniec wystarczy już tylko przejść na wskazaną stronę lub zapisać potrzebne dane.

Jaki program
Programów odczytujących kody jest naprawdę bardzo dużo, a wybór odpowiedniego powinien być zależny od rodzaju sprzętu jaki posiadamy i własnej wygody. Wymieńmy tylko te bardziej popularne: I-nigma (darmowy, działa na bardzo dużej liczbie telefonów i systemów), Kaywa Reader (darmowy, również obsługuje sporą ilość urządzeń mobilnych), UpCode (darmowy, głównie na Symbian), Lynkee (darmowy, wiele telefonów m. in. HTC, Nokia, iPhone, Blackberry) BeeTagg (darmowy, obsługiwana duża ilość systemów w tym Android, Java, Symbian). Wszystkie z nich są proste w obsłudze i ciągle rozbudowywane, aby współpracować z nowymi urządzeniami. Mimo iż są darmowe, to pamiętajmy o tym, że pobierając je bezpośrednio z sieci na telefon zostanie nam obciążeni kosztami za transfer, zgodnie z wybraną taryfą u swojego operatora. Jednak będą to groszowe sprawy, gdyż aplikacje niewiele ważą. Aby uniknąć opłat za transfer, wybrany program możemy pobrać na komputer, gdzie mamy nielimitowany Internet, a później z niego wgrać go na komórkę.

Jak tworzyć fotokody
Do stworzenia fotokodów potrzebny jest specjalny generator. Znajdziemy takie na podanych już stronach w odpowiednich zakładkach, lub wpisując w wyszukiwarkę sekwencję „generator fotokodów”. Z jakiego generatora byśmy nie korzystali, to każdy jest tak samo prosty w obsłudze i po kilku krokach uzyskamy własny kod, z którym możemy zrobić co tylko nam się spodoba.

Wspomnieliśmy już ile może nas kosztować wysłanie SMS-a pod cztero- lub pięciocyfrowy numer premium, a dziś chcielibyśmy Was przestrzec przed tak zwanymi SMS-ami zwrotnymi. SMS zwrotny to taki, za który z naszego konta zostaną pobrane pieniądze przy otrzymaniu wiadomości. Zdarza się, że skuszeni ofertową ściągnięcia sobie gry na telefon lub wzięcia udziału w losowaniu wysyłamy SMS zgłoszeniowy pod zupełnie darmowy - tak był on reklamowany - numer. I o ile wysłanie takiej wiadomości rzeczywiście nic nie kosztuje o tyle może się okazać, że wysłanie go było równoznaczne z podpisaniem zgody na otrzymywanie płatnych SMS-ów zwrotnych. Dlatego, jeśli zobaczymy, że coś jest za darmo to niech od razu zapali nam się w głowie lampka ostrzegawcza i zanim wyślemy swoje zgłoszenie sprawdźmy w regulaminie promocji czy nie ma tam żadnych wzmianek o subskrypcji płatnych wiadomości.

Może się okazać, że dany regulamin jest strasznie zagmatwany i nie można z niego jednoznacznie wywnioskować jakie konsekwencje mogą nas czekać po jego akceptacji. W takim wypadku warto wpisać numer, na który ma być wysłana wiadomość, w wyszukiwarkę i sprawdzić czy ktoś już wcześniej nie został oszukany. Wszelkie objawy wyłudzeń i niezgodności w regulaminach należy zgłaszać do UKE lub UOKiK.

Cennik
Podobnie jak przy wcześniej opisywanych wysłanych SMS-ach premium, tak i przy wiadomościach zwrotnych istnieje prosta reguła określająca ich koszt. Dodajmy tu, że płatne SMS-y premium zawsze przychodzą z pięciocyfrowych numerów zaczynających się od szóstki bądź piątki.

- Jeśli numer z którego przyszła wiadomość zaczyna się cyfrą 5 to jego kolejne dwie cyfry określają jej koszt w groszach. Należy do nich doliczyć jeszcze 23% podatku. Dla przykładu:
SMS z numeru 505XX kosztuje 5 groszy (6 groszy z VAT)
SMS z numeru 508XX kosztuje 8 groszy (10 groszy z VAT)
SMS z numeru 540XX kosztuje 40 groszy (49 groszy z VAT)
SMS z numeru 570XX kosztuje 70 groszy (86 groszy z VAT)
- Jeśli numer z którego przyszła wiadomość zaczyna się cyfrą 6 to jego kolejne dwie cyfry określają jej koszt w złotówkach. Należy do nich doliczyć jeszcze 23% podatku. Dla przykładu:
SMS z numeru 605XX kosztuje 5 złotych (6,15zł z VAT)
SMS z numeru 608XX kosztuje 8 złotych (9,84zł z VAT)
SMS z numeru 614XX kosztuje 14 złotych (17,22zł z VAT)
SMS z numeru 625XX kosztuje 25 złotych (30,75zł z VAT)

Jak widać wystarczy dostać kilka SMS-ów z numerów wyższych niż 620XX i już możemy stracić całkiem sporo pieniędzy. Dlatego przed wysłaniem wiadomości na jakikolwiek numer premium warto zaglądnąć do regulaminu, który musi udostępnić organizator konkursu, aby potem nie stracić swoich pieniędzy i nerwów.

Kiedy chcemy podłączyć komputer pod telewizor lub kino domowe to najczęściej używamy do tego kabla SCART - SVHS/Cinch. Co jednak zrobić, jeśli mamy odpowiedni przewód, który pasuje pod wtyki w naszym sprzęcie, a za nic nie możemy uzyskać obrazu? Najczęściej w takim wypadku wina leży po stronie wtyku EURO, ponieważ okazuje się, iż może on działać jako wejście i jako wyjście o czym nie każdy ma prawo wiedzieć. Należy się zastanowić w jaką stronę chcemy przesyłać obraz, bo jeżeli ze sprzętu, który ma wtyk SCART to wtyczka powinna być przerobiona na wysyłanie sygnału (out) i odwrotnie - sygnał ma być przesyłany na urządzenie z wtykiem SCART? Wtedy wtyczka musi mieć tak podpięte piny, aby umożliwiały one odbiór (in). Piny to, najprościej mówiąc, ząbki, które widzimy we wtyku eurozłącza. Jest ich 20 + masa i są poukładane naprzemiennie.

Co oznaczają poszczególne styki
Na zdjęciu możemy zobaczyć, który pin ma jaki numer.
1. Wyjście audio (prawy)
2. Wejście audio (prawy)
3. Wyjście audio (mono+lewy)
4. Masa audio
5. RGB - niebieski (masa)
6. Wejście audio (mono+lewy)
7. RGB - niebieski
8. Przełącznik TV/AV/16:9
9. RGB - zielony (masa)
10. Wolny pin
11. RGB - zielony
12. Wolny pin
13. RGB - czerwony (masa)
14. Wolny pin (masa)
15. RGB - czerwony / Chrominacja
16. Blanking
17. Video (masa)
18. Blanking (masa)
19. Wyjście video
20. Wejście video / Luminacja

Jak sprawdzić
Teraz dowiemy się jak sprawdzić czy nasze eurozłącze jest wejściowe czy wyjściowe. Aby to zrobić rozkręcamy wtyk i sprawdzamy połączenie przewodów. Wystarczy rzucić okiem na pin 20, który najłatwiej zlokalizować, i jeśli jest on wolny to wtedy mamy do czynienia z wtykiem SCART wyjściowym (out). Jeżeli natomiast jest on wykorzystywany to oczywiste jest, że trzymamy w ręku wtyk wejściowy (in).
Kiedy stwierdzimy, że mamy nieodpowiednią wtyczkę np. wyjściową, a my chcemy przesłać obraz z komputera (s-video) na tv (SCART) to będziemy musieli ją przerobić. Jest to bardzo proste zadanie i nie potrzebujemy do tego żadnej lutownicy. Przydać nam się może mały śrubokręt lub szpikulec, gdyż każdy styk posiada ząbek, który blokuje go przed wypadaniem i będziemy musieli ten ząbek lekko odgiąć, aby wyciągnąć pin. Piny wypychamy w stronę podłączonego kabelka. Jednak nie wyciągajmy od razu wszystkich, bo łatwo nam się pomieszają. Najprościej robić to parami np.: wyjście video zamieniamy z wejściem video i bierzemy się za następną parę.

Tak powinny być podpięte piny przy danych przewodach
SCART -> S-VIDEO

SCART out -> S-VIDEO in
1. Wyjście audio (prawy)
3. Wyjście audio (mono+lewy)
4. Masa audio
13. RGB - czerwony (masa) -> 1 na zdjęciu wtyku S-VIDEO
15. RGB - czerwony / Chrominacja -> 3 na zdjęciu
17. Video (masa) -> 2 na zdjęciu
19. Wyjście video -> 4 na zdjęciu

Scart in -> S-VIDEO out
2. Wejście audio (prawy)
4. Masa audio
6. Wejście audio (mono+lewy)
13. RGB - czerwony (masa) -> 1 na zdjęciu wtyku S-VIDEO
15. RGB - czerwony / Chrominacja -> 3 na zdjęciu
17. Video (masa) -> 2 na zdjęciu
20. Wejście video / Luminacja -> 4 na zdjęciu

SCART -> CINCH

SCART out -> CINCH in
1. Wyjście audio (prawy)
3. Wyjście audio (mono+lewy)
4. Masa audio
17. Video (masa)
19. Wyjście video
Przeplatamy masę dla obu kanałów audio.

SCART in -> CINCH in
2. Wejście audio (prawy)
4. Masa audio
6. Wejście audio (mono+lewy)
18. Blanking (masa)
20. Wejście video / Luminacja

Zapewne nieraz zdarzyło Ci się, aby podczas próby uruchomienia jakiejś gry lub w wyniku nieprawidłowej operacji, system Windows zakomunikował błąd. Pojawia się wtedy nowe okno z informacją wskazującą na przyczynę tegoż błędu i nie pozostaje nam nic innego, jak przepisać całą wiadomość do wyszukiwarki i spróbować odnaleźć sposób na jego ominięcie. Ale jak to zrobić, gdy opcja zaznaczania tekstu myszką nie jest aktywna, a niekiedy błędy mają nazwy składające się z kilkunastu, przemieszanych ze sobą, liter oraz cyfr i ciężko jest dokładnie przepisać?

Ctrl + c
W takim wypadku z pomocą przychodzi nam kombinacja klawiszów na klawiaturze ctrl + c. Jest to skrót odpowiadający za kopiowanie. Kiedy wyskoczy nam komunikat o błędzie, naciskamy oba klawisze, otwieramy notatnik lub post na forum i, po prostu, wklejamy (ctrl + v) zawartość schowka. Ważne, aby okno z błędem było aktywne (na wierzchu), dla pewności możemy w nie kliknąć myszką i dopiero wtedy skopiować całą treść. Proste, szybkie i jakże skuteczne!

Test
Możesz sam sprawdzić skuteczność tego sposobu wywołując komunikat o nieudanej operacji systemu. Wystarczysz, że zmienisz rozszerzenie nazwy jakiegoś pliku np. z gruszka.jpg na gruszka.a. Wtedy system zakomunikuje Ci, że po takiej zmianie mogą być problemy z jego uruchomieniem. Zanim zaniechasz zmiany spróbuj skopiować tekst wiadomości. Nie uda Ci się to inaczej niż poprzez kombinację ctrl + c. Podobnie błąd można wywołać, wchodząc w Start -> Uruchom… i wpisując ciąg przypadkowych znaków (np. dfgfgde33) w pole Otwórz:.

Wiersz poleceń
Natomiast, jeśli we wskazane pole (Uruchom… w menu Start) wpiszemy cmd, to otworzy nam się wiersz poleceń. Aby z niego coś skopiować, na przykład wynik testu połączenia sieciowego (komenda ping), klikamy prawym przyciskiem myszy w jego pole i wybieramy opcję Oznacz. Następnie myszką zaznaczamy interesujące nas pole, na klawiaturze wciskamy ctrl +c i zaznaczony tekst wyląduje w schowku identycznie, jak w przypadku kopiowania błędów systemowych.

Od dzisiaj koniec z ręcznym przepisywaniem błędów!